ΙΣΤΟΡΙΚΟ

 Οι Καμάρες είναι χωριό και πρώην κοινότητα στην επαρχία Πυργιωτίσσης στους νότιους πρόποδες της Ίδης. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη Γρηγοριά. Σήμερα αποτελεί ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Τυμπακίου, με 437 κατοίκους το 2001. Η ανάβαση προς το Ιδαίο Άντρο είναι εύκολη από το χωριό και αυτό γίνεται η αιτία μεγάλης προσέλευσης τουριστών τους καλοκαιρινούς, κυρίως, μήνες^[1] Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και με την κτηνοτροφία. Στο χωριό βρίσκονται οι εκκλησίες της Κοίμησης της Θεοτόκου και του Αγίου Γεωργίου. Παράγονται κυρίως λάδι και κτηνοτροφικά φυτά. Στο χωριό υπάρχει νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο.
Στις ενετικές απογραφές αναφέρεται Camares. Το 1583 είχε 93 κατοίκους^[2].Στα βορειοανατολικά του χωριού, στις πλαγιές του βουνού Σωρός, σε υψόμετρο 1.720 μ., βρίσκεται το Σπήλαιο Καμαρών. Στο σπήλαιο βρέθηκαν αγγεία του πρωτοανακτορικού ρυθμού. του 2.000 π.Χ., τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από τους κατοίκους της Φαιστού για σπονδές προς μινωική θεότητα. Από το όνομα του χωριού πήρε το όνομα και το σπήλαιο και ο ρυθμός διακόσμησης των αγγείων (καμαραϊκός). Τα ευρήματα από το σπήλαιο αυτό μοιάζουν στα ευρήματα του σπηλαίου της Ειληθυίας στην Αμνισό και από αυτό συμπεραίνει κανείς ότι λατρευόταν η ίδια θεότητα στα δύο μέρη. Το σπήλαιο βρέθηκε το 1890 και ερευνήθηκε από Ιταλούς αρχαιολόγους. Εξερευνήθηκε το 1913 από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή. Το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς κατά την περίοδο της Κατοχής, μαζί με το Μαγαρικάρι και τη Λοχριά.